Het avontuur van de paaskip

25 maart

Het weekend begon zo fijn.... Zaterdagmiddag toen het patroon van de paaskip op L11 was getekend en de stroken stof waren gesneden. Buiten een geure koude wind en ik binnen lekker warm bij de kachel naaiend aan de paaskip. Boy onze labrador pup was het er niet geheel mee eens dat het vrouwtje haar aandacht naar de paaskip ging en niet naar hem. Manlief liet hem uit hoor, niks aan de hand zou je zeggen. Maar deze deed dat op de fiets zodat die goed moe werd. Of dat het nu is geweest of dat de kip roze werd en niet traditioneel geel, wie zal het zeggen. Ik zie je denken waar gaat dit verhaal heen....

Maar de kip was dus in wording.

Al snel was er een helft van de kip af. Ik werd helemaal vrolijk van de mooie stofjes.

Zondagmiddag kon de kip in elkaar worden gezet maar moesten wij naar Hilversum om onze dochter bij haar jarige vriendje op te halen. Dus ik reed niet maar nam de kip mee in de auto zodat ik er de laatste hand aan kon leggen.

En net voor de afslag Hilversum was de paaskip zover klaar dat die alleen nog wat vulling vroeg. Dus mocht die verder mee reizen op het dashboard. Parmantig keek die door de voorruit waar die naar toe ging.

In Hilversum aangekomen moest de kip wachten. Dit duurde wel even want er moest nog even koffie worden gedronken en onze dochter moest nog afscheid nemen van haar vriendje wat ook de nodige tijd koste. Het begon al een beetje te schemeren toen we eindelijk weer vertrokken richting Friesland. Snel kwamen de meren weer in zicht.

En eindelijk wat het dan zover dat we ons straatje weer in reden.

Kip was thuis en zijn buikje kon worden gevuld met rijstkorrels. Daar blijft hij zo lekker op staan. Kip had zijn plekje op de kast gevonden. Vanmorgen roepte de plicht weer en moest er weer worden gewerkt. En toen kwam het slechte nieuws via een smsje binnen. Kip is aangevallen door Boy, in een onbewaakt ogenblik, sorry sorry..... Maar er zitten gaatjes in kip zijn lijf en de rijst ligt overal.

Slik, slik, waarom??? Was het nou omdat het vrouwtje te weinig aandacht aan Boy had gegeven, of dat die mee moest op de fiets of dat de kleur roze hem niet aanstond, wie zal het zeggen.

Maar kip is overleden voordat het pasen kon worden.

Bij thuiskomst lag kip op het aanrecht, net of moesten we hem gaan eten. Nee hoor kip is verder leeg gestrooid en in een doosje gelegd en volgend jaar maken we gewoon weer een nieuwe paaskip. Misschien toch beter een gele???

Groetjes Geartsje